Fosforan jednoamonowy, stosowany jest na gaszenie klasy A, B, C i pożarów. W ogniu uwalnia chmurę dwutlenku węgla, który gasi ogień. Oznacza to, że tlen gazu prowadzi od ognia, zatrzymując w ten sposób reakcję chemiczną. Środek ten nie jest na ogół skuteczny na gaszenie pożarów klasy A, ponieważ środek ten jest pusty i rozprasza chmurę gazu szybko, jeśli paliwo jest jeszcze dostatecznie gorące. Podczas gdy ciecz i gaz zwykle nie przechowują dużo ciepła mogą spowodować powstanie dużego pożaru.
Wodorowęglan potasu używany w klasie B i C. Około dwóch razy skuteczniejszy od pożarów klasy B, ponieważ jest on suchym środkiem chemicznym składający się z oleju i gazu. Chlorek potasu został opracowany, aby stworzyć wysoką wydajność pianę gaśniczą.
Kompatybilne pianki, którymi jest wodorowęglan sodu (BC) opracowano do stosowania gaszenia pożarów białek B klasy. Większość suchych środków zawierają stearyniany metali ale te mają tendencję do niszczenia piany stworzonej przez białka (zwierzęce). Pianka silikonowa stosowana jest jako środek impregnacji, które nie szkodzi piankom. Środek ten jest powszechnie stosowany. Suche chemikalia są uznane za zgodne z piankami syntetycznymi takimi jak piany AFFF.
MET-L-Kyl / PYROKYL jest odmianą wodorowęglanu sodu do zwalczania pożarów . Oprócz wodorowęglanu sodu, zawiera cząstki żelu krzemionkowego. Wodorowęglan sodu przerywa reakcję łańcuchową w paliwie i krzemionka wchłania wszelkie niespalone paliwo, uniemożliwiając kontakt z powietrzem. Jest skuteczny na innych paliwach klasy B. Jak więc widać jest wiele rodzajów proszków gaśniczych, których możemy użyć do gaszenia pożaru. Musimy jednak, tak jak w pozostałych, opisywanych przypadkach, zapoznać się z zasadą działania i użytkowania danego proszku gaśniczego dzięki czemu będziemy wiedzieli jak je zastosować podczas wystąpienia pożaru.
Słaby artykuł, dużo błędów tym bardziej głupich błędów